1) تاریخچه ژئوتکستایل
رضایت یعنی برآوردن نیاز های سه گانه مشتری
اعتماد تعهد کیفیت
تاریخچه ژئوتکستایل (به انگلیسی: Geotextile) به دهه 1950 میلادی باز میگردد. ژئوتکستایل (پارچه های بی بافت، لایه های نمدی، منسوجات نبافته، پارچههای زمینی و یا متریال های نو پدید زمینی ) در دهه 1950 میلادی توسط جورج برنت در آمریکا که به عنوان یک مهندس معدن و ژئوتکنیک فعالیت میکرد اختراع شد. او به دنبال ترکیب علم ژئوتکنیک با فناوری نساجی بود تا محصولات جدیدی با خواص خاص و کاربردهای گسترده تولید کند.
با تحقیقات و آزمایشهای مداوم، جورج برنت موفق شد تا ایدههای خلاقانهای برای تولید پارچههای بیبافت، لایههای نمدی و منسوجات نبافته ارائه دهد که به عنوان ژئوتکستایل شناخته شدند. این محصولات با ویژگیهای منحصر به فرد خود، بهبود در عملکرد و کاربردهای گسترده در صنایع مختلف جذابیت زیادی داشتند.
اختراعات جورج برنت در زمینه ژئوتکستایل باعث شد که این حوزه به عنوان یک صنعت نوپای شناخته شود و تأثیرات مثبت آن در صنایع مختلف اقتصادی قابل ملاحظه باشد. او با تلاش و پشتکار خود، به عنوان یکی از پیشگامان در این حوزه شناخته شده و به توسعه و پیشرفت ژئوتکستایل کمک بزرگی کرده است.
اولین استفادههای ژئوتکستایلها بیشتر به فرم پارچههای نساجی طبیعی بود. در آن زمان، نخهای نساجی معمول مانند کنف برای تقویت و بهبود ظرفیت باربری خاک به کار گرفته میشدند. در دهه ۱۹۶۰، با پیشرفت تکنولوژی و ورود پلیمرها، پارچههای مصنوعی به تدریج جایگزین محصولات طبیعی شدند.
در سالهای بعد، عمدتاً در اروپا، تحقیق و توسعه فعالانه بر روی این محصولات صورت گرفت و انواع مختلفی از ژئوتکستایلها با ویژگیهای متفاوت تولید شدند. این مواد برای مقاصد گوناگونی مانند تصفیهکننده، تقویتکننده، حفاظتی و جداساز در پروژههای مهندسی استفاده شدند. با گذشت زمان و به دلیل مزایای بسیار مانند دوام بالا، مقاومت بسیار خوب در برابر فرسایش، و کارایی بالا در تقویت خاک، استفاده از ژئوتکستایلها به سرعت گسترش یافت.
امروزه با توجه به تنوع مواد اولیه و پیشرفتهای تکنولوژیکی، ژئوتکستایلها در پروژههای متنوع مهندسی از جمله راهسازی، مهندسی زهکشی، حفاظت از شیبها، کنترل فرسایش، و بهسازی خاک به کار میروند و نقش حیاتی در پایداری زیرساختها و کاهش تأثیرات زیستمحیطی دارند.
تولید کنندگان برتر ژئوتکستایل
بر اساس گزارش سازمان توسعه صنایع جدید و نوآوری ژاپن (NEDO) اولین کشوری بود که شروع به تولید ژئوتکستایل کرد و در این زمینه پیشور می باشد ژاپن است. این گزارش تاکید دارد که ژاپن به دلیل تمرکز بالایی که بر روی تحقیق و توسعه در حوزه فناوری و نوآوری دارد، توانسته است در تولید ژئوتکستایل پیشتاز باشد.
پس از ژاپن به عنوان دومین تولید کننده ژئوتکستایل میتوان به کشور چین (NDRC) اشاره کرد، چین با استفاده از منابع طبیعی و نیروی کار ارزان، توانسته جایگاه قابل توجهی در تولید ژئوتکستایل به دست آورد.
در رتبه سوم تولید کننده ژئوتکستایل در دنیا را کشور هند به خود اختصاص داده این کشور نیز در تولید این منسوجات نبافته فعالیت کسترده ای دارد و با استفاده از منابع طبیعی و نیروی کار ماهر جایگاه قابل توجهی در در صنعت به دست آورده است.
ژئوتکستایل در اواخر سال 1980 میلادی بود که برای اولین بار وارد ایران شد، در ابتدا این متریال نوپدید زیاد شناخته شده نبود اما به مرور زمان ژئوتکستایل ها در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گرفتند. به دلیل گستردگی کاربرد های این منسوجات نبافته شرکرت هایی شروع به طراحی و ساخت ماشین آلات نساجی و پس از آن تولید ژئوتکستایل در ایران شروع شد. امروزه ایران نه تنها خود تولید کننده این لایه های سوزنی است بلکه میتواند به کشور های دیگر هم صادرات داشته باشد.
توسعه صنعت ژئوتکستایل در ایران همچنان در حال پیشرفت است و شرکتها و محققان محلی در حال تلاش برای توسعه و بهبود این حوزه هستند. امیدواریم که با توجه به پتانسیلهای طبیعی و صنعتی کشورمان، صنعت ژئوتکستایل در ایران نیز به رشد و توسعه قابل توجهی دست یابد.