كاربرد ژئوتكستايل در مهندسی پی

الف) راه های دسترسی و كارگاهی و راههای يخ زده: در صورتی كه ظرفيت باربری خاک كم باشد ماننـد منـاطق بـاتلاقـی و نظـاير آن اصولا كوبيدن مصالح خاكريز جهت بالابردن ظرفيت باربری خـاک بـا افـزايش آب غيـرممكن اسـت، بنـابراين مـی تـوان بـا اسـتفاده از ژئوتكستايل و ريختن قشری از مصالح به ضخامت حداقل ٣٠ سانتی متر كه حتی ممكن است در مقابل آب نيز حسـاس باشـند، مـی تـوان قابل تردد برای وسايل نقليه نمود؛ البته ذكر اين نكته لازم است كه كاربرد ژئوتكستايل به تنهايی نمی توانـد جوابگـو باشـد زيـرا اليـاف در تركيب با يک جرم دارای اينرسی، می تواند ظرفيت باربری متناسبی را تامين نمايد كه اين خصوصيت را می تـوان مشـابه عملكـرد فـولادی كشش در بتن تصور نمود .
ب)  خاكريزی روی خاكهای قابل تراكم:
استفاده از ژئوتكستايل در اين حالت موجب سهولت در ريختن و تسطیح لايه زهکشی زیرین می گردد؛ وجود ژئوتكستايل مانع از مخلوط شدن مصالح مرغوب و نامرغوب و در نتيجه عدم اتلاف آنها شده و سرعت كار افزايش ومقاومت خاكريز وظرفيت باربری آن مـی گـردد، البتـه ژئوتكستايل به هيچ وجه از نشست جلوگیری نمی کند ولی می تواند نشست های موضعی را تعديل و پخش نمايد .
ج) حفاظت بتن تازه درپی های سطحی و عميق : در اين حالت ژئوتكستايل فقط به عنوان لايه جدا كننده وضدآلودگی عمل می كند: هدف اصلی محدود كردن مصرف بيش از حد بتن می باشد، البته اين روش موقعی قابل استفاده است كه پی يـا شـمع بقـدر كـافی بـزرگ باشد. به علت خصوصيات فيلتری و تاب مكانيكی مناسب، اين الياف از تراوش بتن به درون شكافها و حفرات جلوگيری نموده و مانع رقيق يا لاغر شدن آن می گردد، علاوه بر اين به علت ناهمواری های بدنه شمع، اصطكاک بهتری بين خـاک و شـمع در مقايسـه بـا محفظـه هـای فولادی بوجود می اورد.